Uroczystość Ofiarowania Pańskiego przypada czterdziestego dnia po Bożym
Narodzeniu. Jest to pamiątka ofiarowania Pana Jezusa w świątyni
jerozolimskiej i dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia. Święto
Ofiarowania jest związane z tajemnicą Narodzenia Pańskiego i dlatego
dziś wolno śpiewać kolędy.
Tradycyjnie dzisiejszy dzień nazywa się dniem Matki Bożej Gromnicznej. W
ten sposób uwypukla się fakt przyniesienia przez Maryję małego Jezusa
do świątyni. Obchodom towarzyszyła procesja ze świecami. W czasie
Ofiarowania starzec Symeon wziął na ręce swoje Pana Jezusa i
wypowiedział prorocze słowa: "Światłość na oświecenie pogan i na chwałę
Izraela" (Łk 2, 32).
Polacy widzą w Maryi Tę, która sprowadziła na ziemię niebiańskie
Światło i która nas tym Światłem broni i osłania od wszelkiego zła.
Dlatego często brano do ręki gromnice, zwłaszcza w niebezpieczeństwach
wielkich klęsk i grożącej śmierci. Niegdyś wielkim wrogiem domów w
Polsce były burze, a zwłaszcza pioruny, które zapalały i niszczyły
domostwa, przeważnie wówczas drewniane. Właśnie od nich miała strzec
domy świeca poświęcona w święto Ofiarowania Chrystusa. Zwykle była ona
pięknie przystrajana i malowana. W czasie burzy zapalano ją i stawiano w
oknach, by prosić Maryję o ochronę. Gromnicę wręczano również
konającym, aby ochronić ich przed napaścią złych duchów.